Dagbouw en het dorp Pier

Ongeveer een kilometer ten zuidoosten van dit uitkijkpunt op de dagbouwmijn Inden lag Pier, dat tussen 2005 en 2015 verdween als gevolg van de door de mijnbouw veroorzaakte hervestiging van de bevolking.
De eerste schriftelijke vermelding van Pier dateert uit 922, maar het dorp is aanzienlijk ouder, zoals blijkt uit een grafsteen uit de 7e eeuw die in de kerk van Pier is gevonden.
De parochie Pier werd rond 1350 gesticht. Ze stamt waarschijnlijk uit het voormalige gerechtelijk district van het heerschappijgebied Müllenark. Pier, Bonsdorf, Haus Pesch, Pommenich, Haus Verken, Vilvenich, Schophoven, Viehöven, Müllenark, Lucherberg, Luchem, Stütgerloch en Jüngersdorf behoorden tot dit gerechtelijke en administratieve district. In 1554 kwam Merken erbij. De rijksbaronnen van Metternich, heren van Müllenark, zaten als ambtenaren de rechtbank voor.
De rechtsgebied van Pier was grotendeels gevormd binnen de grenzen van de parochie Pier, die tot 1804 bestond. In 1855 werd Schophoven samen met Viehöven en Müllenark een zelfstandige parochie. Meer informatie vindt u op het bord “1. Kerk en kapel St. Barbara” van deze rondleiding. Het stadhuis van Pier-Merken werd in 1800 het stadhuis van Pier. Zonder Merken. Onder Pruisisch bewind werd het stadhuis van Pier samen met Lamersdorf en Frenz een deel van de burgemeesterij Lucherberg. In 1972 werd uit delen van deze burgemeesterij en delen van de burgemeesterij Inden de gemeente Inden.

In 1981 werd de stilgelegde dagbouwmijn Inden I hervat en begonnen de planning voor de hervesting van Altdorf, Inden en Pier. Tot het einde van de jaren tachtig werd ook het uitbaggeren van Schophoven besproken, maar vanwege de nabijheid van de Roer, die verlegd had moeten worden, werd dit plan verworpen. In Pier ontstond een burgerinitiatief om de door de gemeente Inden voorgestelde hervestigingslocatie bij Schophoven te verwerpen. Meer dan de helft van de bevolking van Pier sprak zich uit voor een hervestiging in Langerwehe-Jüngersdorf, nog eens 20 procent voor de gemeente Niederzier. Er werd rekening gehouden met de uitslag van de stemming van het burgerinitiatief. In 1990 werd het bruinkoolwinningsplan Inden II van kracht. Daarmee stond vast dat de hervestiging van Pier in 2005 zou beginnen, 15 jaar later dan Altdorf en Inden.
In 2005 werd met de hervestigingsgebieden “Rurerde” voor Haus Müllenark en “Waagmühle” in Inden/Altdorf begonnen. In Langerwehe-Jüngersdorf wird al in november 2004 begonnen. De nieuwe wijk ten oosten van Jüngersdorf heeft de naam “Pier”. Ongeveer 30 procent van de inwoners van „oud“ Pier heeft zich daar gevestigd. Op de locaties van de gemeente Inden is dat ongeveer 20 procent. Alle andere inwoners van „oud“ uPier hebben andere woonplaatsen gezocht.
Schophoven was door de Inde en de Roer altijd relatief geïsoleerd. De belangrijkste verbinding was de Mühlenweg (molenweg) naar Pier. Sinds de aanleg ervan einde 19e eeuw was deze weg de enige verbinding voor Schophoven aan deze kant van de Roer. Meer informatie hierover vindt u op het bord “7. Schophoven en de Roer” van deze rondleiding.
De voortgang van de dagbouw heeft niet alleen de velden rond de “Güldenberg” voorgoed doen verdwijnen. Na het wegbaggeren van Pier en de onderbreking van de wegen naar Lucherberg en Inden gingen ook veel sociale en gemeentelijke verbindingen verloren. Schophoven ligt nu verder dan ooit van de bestaande plaatsen van de gemeente Inden.