Locatie: Nederzetting – Dagbouw II – Sportcentrum
Foto: US Air Force; Archiv GVI
Sinds 1900 wordt Lucherberg gekenmerkt door bruinkoolwinning. He bestond uit kale afvalhopen, een groot gat gevuld met water, een drassig moddermeer en kraterachtige gebieden.Het gebied rondom de brikettenfabriek zag er desolaat uit. Er was geen enkele tuin, boom of struik die niet bedekt was met as en roet.
De mensen die hier woonden moesten zich noodgedrongen neerleggen met deze omstandigheden. In die tijd was er geen mijnbouwwet met verplichte hercultivering van uitgeputte dagbouwmijnen en geen regelgeving voor filtersystemen aan fabrieken. In harde onderhandelingen met de mijnbouwmaatschappij probeerde de gemeente vanaf 1950 hercultivering te bereiken; dit doel werd bereikt in 1965.
In 1912 werd dagbouwmijn II verder ontwikkeld voor de winning van bruikbare bruinkool. In 1915 was de dagbouw echter al uitgeput. Vanaf 1917 werd ze gedeeltelijk opgevuld met deklaag uit de dagbouw Lucherberg III. Er kwam ook een slakkenberg bij, de huidige „alte Kippe“. Vele jaren lang werd het terrein aan zijn lot overgelaten. Pas in 1960 werd begonnen met de voorbereiding van het land voor de bouw van een woonwijk, een sportveld en volkstuintjes.
De mijnwerkerswijk werd uiteindelijk in 1964 voltooid met ongeveer 300 woningen door de “Gemeinnützige Siedlungs-Gesellschaft des rheinischen Braunkohlereviers” . Hierdoor had Lucherberg tweemaal zoveel bewoners. Terwijl de stad in 1962 585 inwoners telde, waren dat er in 1967 al 1267.
De eerste wedstrijden van de FC Jugend Lucherberg werden vanaf 1919 in de buurt van het dorp gespeeld, vanaf 1921 op een sportveld tegenover „de Waagmühle“, In 1957 werd een sportveld gebouwd op een stuk land aan de voet van „ der alten Kippe“ dat in 1965 werd vervangen door een nieuwe sportplaats op de huidige locatie wegen de bouw van de woonwijk.