Location: Lucherbergersee – dagbouwmijn III

Lucherberg 1917: De firma Schöttle en Schuster uit Keulen verwijdert de deklaag met graafmachines met emmerketting.

Op 1 juni 1917 begon men ten zuidoosten van de weg tussen Lucherberg en Luchem met de ontginning van de dagbouwmijn III – de latere Lucherbergersee. De kettingbaan van dagbouwmijn III naar de brikettenfabriek werd aangelegd in een tunnel onder de Luchemer Straße, vervolgens langs de berm van dagbouwmijn II (tegenwoordig Talstraße),en over de huidige Goltsteinstraße  naar het terrein van de brikettenfabriek.

Deze derde dagbouwmijn is  naast dagbouwmijn I (Goltsteinkuppe) en II (Siedlung) de grootste rond Lucherberg. Tot 1930 werden hier bruinkolen gewonnen tot een diepte van 25 meter.

Jarenlang diende het water van de Wehebach als toevoer voor het meer in de uitgeputte dagbouwmijn, waarvan het waterpeil oorspronkelijk was aangepast aan het grondwater en niet hoger was dan het retentiebekken tegenover de Waagmühle.

Lucherberg en de “Lucherberger See”. Het meer had een diepte van ongeveer 14 meter en ontstond uit de voormalige dagbouwmijn Lucherberg III.

Vanaf 1954/55 werd het pompstation aan de oostkant van het meer gebouwd en werd de dam verhoogd. Het water werd nu vanuit de Rur bij Schophoven naar de uitgeputte dagbouwmijn gepompt en diende verder als koelen proceswater voor de elektriciteitscentrale van Weisweiler.

Het meer was destijds met ongeveer 9 miljoen kubieke meter het grootste meer in het district Düren en diende jarenlang als recreatiegebied voor de visen zeilvereniging.

Zwemmen was nooit toegestaan, maar toch genoten duizenden op en in het water onbezorgd van de warme zomers, Velen hebben hier  waarschijnlijk het zwemmen geleert.

Het meer werd in 2024 leeggepompt om te voorkomen dat het water zou weglekken naar de naburige dagbouwmijn Inden. In de planning voor de “Indesee” ontstaat hier in de toekomst de „Lucherberger  Lagune“.

Overview Lucherberg